EVEN APELDOORN BELLEN – KORT SCENARIO

EVEN APELDOORN BELLEN – KORT SCENARIO

1. INT. SCHOONMAAKKAST. AVOND.
We zien EVERT (37) in schoonmaakuniform. Uit de kast pakt
hij een paar latex handschoentjes en trekt die aan. Daarna
pakt hij emmer en mop. Hij pakt ook een oud radiootje uit de
kast.

2. INT. MUSEUMZAAL 25. AVOND.
Met in zijn ene hand de radio en in zijn andere hand een
gevulde emmer (water en zeepsop) en mop loopt Evert de
museumzaal in. Aan de muur van de museumzaal zien we een
bordje dat dit expositieruimte 25 is. In het hoekje van de
zaal zet hij op de stoel van de suppoost die er staat het
radiootje neer. Hij zoekt naar de juiste zender en gaat aan
het werk.

3. INT. MUSEUMZALEN. AVOND TOT OCHTEND.
Meedeinend op de muziek werkt Evert enkele zalen af. Aan de
muur van iedere ruimte hangt een bordje met nummer. Door de
ruiten van het museum zien we hoe het langzaamaan steeds
donkerder en dus later wordt, na verloop van tijd wordt het
weer lichter: het wordt ochtend. Hoe later het wordt, hoe
lager ook de cijfers van de ruimtes. Evert ziet er steeds
vermoeider en bezweter uit. Hij loopt expositieruimte 1 in
als het vrijwel helemaal licht is.

4. INT. MUSEUMZAAL 1. VROEGE OCHTEND
We horen buiten vogels fluiten. Tot Everts grote schrik is
expositieruimte 1 één grote puinhoop: overal liggen stukken
plastic, chipszakjes, kauwgom. Er liggen zelfs kapotgevallen
verfblikken op de grond. Evert haalt zuchtend een hand door
zijn haar, zet dan zijn emmertje met inmiddels troebel,
zwart water neer en begint alsnog braaf te dweilen en op te
ruimen.

5. INT. MUSEUMZAAL 1. OCHTEND, OPENING MUSEUM.
Op de achtergrond horen we geroezemoes van mensen die buiten
aan het wachten zijn totdat ze het museum in mogen. De
stemmen klinken enthousiast en verwachtingsvol.
Evert, die er inmiddels uitziet alsof hij zes maanden
achtereen zou kunnen slapen, dweilt voldaan de laatste drie
keer heen en weer en steekt met een zucht de mop terug in de
emmer. Hij kijkt tevreden de volledige schone, blinkende
ruimte door. Op dat moment horen we vanachter twee
klapdeuren die toegang geven tot de zaal de DIRECTEUR.

DIRECTEUR
Ik wil u van harte welkom heten bij
de opening van onze nieuwste
expositie. Naast mij staat
kunstenares Linda de Schone, die
ons met dit ludieke werk wilde
wijzen op het hedendaagse probleem
rondom zwerfafval. Linda, knip jij
het lintje door?

Evert kijkt onthutst, daarna geschrokken de totaal lege zaal
in. Daarna horen we het geluid van de twee klapdeuren die
worden geopend.


© 1998-2020, Maaike van Maltha, All Rights Reserved.
Reacties zijn gesloten.